Ik heb ineens meer tijd voor mezelf, wat doe ik met die tijd, wie zijn er om mij heen waar ik meer contact mee wil maken, waar hou ik van, wat heb ik te besteden, heb ik een bucket list?

Echt lastig als je ineens even niet op een woord of naam kan komen, en waar heb ik dat nu neergelegd, ik weet toch zeker dat.... is het nu erger aan het worden, of heb ik er meer last van omdat ik meer tijd voor mezelf heb, hoe creëer ik structuur, gele briefjes, vaste plaatsen, ... het geeft spanning, ben ik op tijd, heb ik alles bij me ....

Ik heb mijzelf in mijn leven altijd goed beziggehouden. Nu ik ouder word, en er veel in mijn bestaan verandert, voel ik steeds meer dat ik vaak alleen zit. Er zijn weinig mensen die zich lijken te kunnen inleven in mijn situatie. Gevoelens van eenzaamheid heb ik altijd weggedrukt, maar ik denk echt dat ik ze heb.

Ik zie dat mijn ouders zich steeds meer terugtrekken. Ze hebben nu nog elkaar, maar hoe gaat dat als één van hen er niet meer is? Ik merk dat ik steeds meer wil weten hoe het echt met ze gaat. Ze vertellen niet alles, waarschijnlijk om ons te sparen. Welke vragen kan ik stellen?

De zorg voor mijn moeder vraagt mijn totale concentratie. Ik merk dat ik daardoor niet goed voor mijzelf zorg, zoals op tijd naar de tandarts gaan, mijn eigen gehoor laten controleren. Ik breng dat niet op, naast alle controlebezoeken samen met mijn moeder. {Play}